Co to jest dysplazja?
Termin „dysplazja stawu biodrowego” pochodzi z języka greckiego i oznacza nieprawidłowe ukształtowanie stawu. Elementy stawu nie są dobrze dopasowane do siebie. W następstwie tego pojawia się niestabilność stawu, a nawet może dojść do jego zwichnięcia.

Czy dysplazja jest groźna?
W przypadkach nasilonej dysplazji może dojść do zwichnięcia stawu biodrowego. W następstwie zwichnięcia pojawia sie skrócenie nóżki, utykanie, pochyłe ustawienie miednicy i skrzywienie kręgosłupa. Schorzenia te powodują zaburzenie chodu oraz przewlekłe dolegliwości bólowe biodra i kręgosłupa, wymagające leczenia do końca życia.
W lżejszych przypadkach nogi są równe i chód jest prawidłowy, ale niedopasowanie powierzchni stawowych powoduje szybkie zużycie stawu oraz pojawienie się bólów i zmian zwyrodnieniowych w młodym wieku.

Jak rozpoznać dysplazję?
Przez wiele lat diagnostyka dysplazji opierała się na badaniu lekarskim, które obejmuje ocenę ustawienia nóżek, ruchomości stawów biodrowych oraz występowania „przeskakiwania” w biodrach. Niestety, badanie „ręczne” ma ograniczoną skuteczność i pozwala wykryć tylko część przypadków dysplazji. Dlatego wykonuje się badanie ultrasonograficzne, czyli USG. Pozwala ono ocenić wewnętrzną budowę stawu biodrowego i wykryć dysplazję na wczesnym etapie, kiedy możliwe jest proste i skuteczne leczenie nieoperacyjne.

Kiedy wykonać USG bioderek?
Zazwyczaj w wieku 4-6 tygodni. Jeżeli dziecko urodziło się z położenia miednicowego lub któryś z rodziców był w dzieciństwie leczony z powodu dysplazji, to zaleca się wcześniejsze wykonanie dysplazji.
W takich przypadkach doradzam pilne badanie USG do ukończenia 2. tygodnia życia dziecka.

Materiały edukacyjne dla rodziców

• Dysplazja stawu biodrowego (wykład dla rodziców) - OTWÓRZ
• Jak przygotować dziecko do badania stawów biodr owych (informacja) - OTWÓRZ
• Kamienie milowe rozwoju dziecka (wg WHO) - OTWÓRZ
• Inne materiały - OTWÓRZ